DEUTSCH
ENGLISH
FRANÇAIS
NEDERLANDS
Strijkstok hars – voorwaarde voor een uitgebalanceerde klank
De strijkstok en de snaren van een instrument als de viool zijn verantwoordelijk voor het geluid dat door de snaren wordt geproduceerd. De hars is van doorslaggevend belang. Pas wanneer de haren van de strijkstok met het licht kleverige materiaal zijn behandeld, ontstaat de nodige statische wrijving en wordt de snaar gestimuleerd om gelijkmatig te trillen. De term colofonium wordt in mindere mate gebruikt. Naast de juiste hars zijn ook andere aspecten van de strijkstok- en vioolbouw, zoals een goede strijkstokbalans, belangrijk voor klank en gevoel. De afzonderlijke onderdelen van de strijkstok, van de slof aan de ene kant tot de punt aan de andere kant, moeten perfect in evenwicht zijn om een gelijkmatige boog te garanderen.
Voor elk instrument de passende hars
Afhankelijk van het type snaarinstrument verschilt ook de hardheid en eventueel de samenstelling van de hars. De algemene regel is dat voor vioolstokken de hardste hars met de laagste kleefkracht wordt gebruikt. Voor lagere snaarinstrumenten neemt de hardheid geleidelijk af en neemt tegelijkertijd de kleefkracht toe. Daarom worden de haren van een contrabasstrijkstok gewoonlijk behandeld met een zeer zachte hars met een hoge kleefkracht.
Het hangt allemaal af van de samenstelling
Maar zelfs binnen een groep instrumenten als de viool is niet alle hars hetzelfde. Afhankelijk van de fabrikant en het product verschilt hars voor strijkstokken in de keuze van de hars en de gebruikte aanvullende ingrediënten. Dit kan zijn om tonale redenen of voor de keuze van de snaren. Zo is de populaire AMATO Gold hars verkrijgbaar die geoptimaliseerd is voor darm- en staalsnaren.
Hars kan bederven als het te oud is, aan grote temperatuurschommelingen is blootgesteld (bijvoorbeeld als het in de zomer te lang in een oververhitte auto heeft gelegen) of als het lange tijd niet is gebruikt. De algemene regel is dat hars om de twee jaar moet worden vervangen. Nieuwe hars is echter ook nodig als het droog is, te plakkerig of zo gebroken dat de scherpe randen het booghaar zouden kunnen beschadigen. Hars wordt te droog wanneer het geen hars meer afgeeft aan de haren van de strijkstok en het oppervlak glad blijft, zelfs als de strijkstok er meerdere malen overheen wordt gehaald. Op het oppervlak van de hars vormt zich meestal een lichte stoflaag. Maar hars kan ook te plakkerig worden, waardoor het haar van de strijkstok eraan blijft plakken. Meestal is het voldoende om de boog één of twee keer per week in te smeren met hars. Afhankelijk van de intensiteit en frequentie van het spel kan het echter nodig zijn om vaker of minder vaak te harsen. Vooral bij zeer delicaat spel of bij zeer geaccentueerde strijktechnieken zal een klankverschil merkbaar zijn als de strijkstok niet voldoende met hars is behandeld.